Βυρσοδέψης

Τα βυρσοδεψεία των Χανίων ή Ταμπακαριά, ήταν εγκατεστημένα στη βραχώδη παραλία της Χαλέπας. Αποτελούν ένα μνημείο της βιομηχανικής εποχής και σημαντικό κομμάτι της ιστορίας των Χανίων. Πρόκειται για ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό σύνολο κτισμένο δίπλα στη θάλασσα, απ’ όπου ο κάθε βυρσοδέψης, προμηθεύονταν νερό και αλάτι, υλικά απαραίτητα για την επεξεργασία των δερμάτων. Η περιοχή ήταν…Διαβάστε περισσότερα

Δείτε το βίντεο παρακάτω

 Εκτύπωση άρθρου

Περιγραφή

Τα βυρσοδεψεία των Χανίων ή Ταμπακαριά, ήταν εγκατεστημένα στη βραχώδη παραλία της Χαλέπας. Αποτελούν ένα μνημείο της βιομηχανικής εποχής και σημαντικό κομμάτι της ιστορίας των Χανίων. Πρόκειται για ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό σύνολο κτισμένο δίπλα στη θάλασσα, απ’ όπου ο κάθε βυρσοδέψης, προμηθεύονταν νερό και αλάτι, υλικά απαραίτητα για την επεξεργασία των δερμάτων. Η περιοχή ήταν ιδανική καθώς ήταν στις παρυφές της πόλης, δίπλα σε θάλασσα με ρηχά νερά, κάτι που ευνοούσε την διαδικασία της δέψης.

Η λέξη ταμπακαριό είναι τούρκικη, και προέρχεται από το «ταμπάκ» που σημαίνει δέρμα. Η διαδικασία της βυρσοδεψίας απαιτούσε ιδιαίτερη τεχνική και ήταν χρονοβόρα. Αρχικά γινόταν το μαλάκωμα, βουτώντας τα ακατέργαστα δέρματα στη θάλασσα για λίγες ημέρες για να φουσκώσουν. Στη συνέχεια αφαιρούνταν τα υπολείμματα κρέατος. Για να αφαιρεθούν οι τρίχες τα δέρματα τοποθετούνταν σε μεγάλες γούρνες με ασβέστη. Ξυριζόταν και ξεπλένονταν πάλι με θαλασσινό νερό. Στη συνέχεια έπρεπε να αφαιρεθεί με ξύσιμο από το πίσω μέρος του δέρματος, το λίπος. Ακολουθούσε η «αδιαβροχοποίηση» του δέρματος, με τη βοήθεια φυτικών ουσιών από δέντρα όπως η βελανιδιά και το πεύκο. Τα δέρματα έμπαιναν μετά στις βαρέλες κατεργασίας και στη συνέχεια πάλι ξεπλένονταν.

Όταν τελείωνε η διαδικασία της δέψης, στεγνωνόταν σε κρεμάλες ή λιαζόταν σε ανοικτούς χώρους. Κατόπιν στρωνόταν σε πάγκους και λαδωνόταν. Με τη βοήθεια της στρωτήρας, σιδερωνόταν τα δέρματα, προκειμένου να φύγουν οι ζάρες, και να ισιώσουν. Ύστερα από όλη αυτή την κοπιαστική δουλειά, ερχόταν η στιγμή του βαψίματος και του γυαλίσματος.

Το επάγγελμα της βυρσοδεψίας γνώρισε μεγάλη ακμή στο Μεσοπόλεμο. Η λειτουργία τους διακόπηκε την περίοδο της Γερμανο-ιταλικής κατοχής, αλλά συνεχίστηκε μετά την λήξη του πολέμου, με νέα μηχανήματα που διευκόλυναν το έργο του βυρσοδέψης.

Δείτε το βίντεο

Δείτε το βίντεο

Φωτογραφικό υλικό

Ακολουθεί σειρά από φωτογραφίες για το συγκεκριμένο επάγγελμα, που ανοίγουν σε γκάλερι με περιγραφές

14 φωτογραφίες

Περισσότερα επαγγέλματα

• 

  Αγγειοπλάστης

  Πιθανολογείται πως η επινόηση της στερεοποίησης της λάσπης με τη φωτιά, τοποθετείται γύρω στο 7.000 π.Χ. Για την κατασκευή των αγγείων απαιτείται ο τροχός, το σφουγγάρι, το χτένι και το καμίνι. Ο αγγειοπλάστης αρχικά επέλεγε και επεξεργαζόταν το χώμα, ετοίμαζε τον πηλό, ακολούθως δημιουργούσε τα αγγεία, τα στέγνωνε στον ήλιο και τα έψηνε. Το σχήμα…Διαβάστε περισσότερα

• 

  Αμαξάς

  Η εφεύρεση της άμαξας συμπίπτει με την επινόηση του τροχού, τον οποίο εφηύραν οι Αιγύπτιοι. Παλαιότερα πριν την έλευση του αυτοκινήτου, οι μεταφορές των ανθρώπων, γινόταν με ζώα, με άμαξες και με σούστες. Οι μεταφορές των προϊόντων, συνήθως μέσα σε βαρέλια και τσουβάλια και των οικοδομικών υλικών, όπως πέτρες, ξυλεία, σίδερα και κεραμίδια, γινόταν με…Διαβάστε περισσότερα

• 

  Βαρελάς

  Γνωρίζουμε ότι στην αρχαιότητα τα προϊόντα, ο καρπός, το λάδι και το κρασί αποθηκεύονταν μέσα σε πιθάρια. Όταν άρχισαν να κατασκευάζονται ξύλινα βαρέλια από τον βαρελά, το κρασί αποθηκευόταν σε αυτά. Στα Χανιά, η κατασκευή και η πώληση των βαρελιών γινόταν στο σημερινό παλιό λιμάνι, σημείο που πραγματοποιούνταν και οι θαλάσσιες εμπορικές συναλλαγές. Ήδη από…Διαβάστε περισσότερα

Σε περίπτωση που έχετε κάποιο σχόλιο για το περιεχόμενο της σελίδας ή θέλετε να προσθέσετε σε αυτό, επισκεφθείτε τη φόρμα σχολιασμού περιεχομένου.