Bιβλιοδέτης

Περιγραφή

Ο άνθρωπος για πολλούς αιώνες διατηρούσε και διέδιδε την μνήμη και την γνώση μέσω επιγραφών και χειρογράφων. Αργότερα με την ανακάλυψη της τυπογραφίας, η αναπαραγωγή κειμένων έγινε ευκολότερη. Η ανάγκη προστασίας και συρραφής  χειρογράφων ή εντύπων κειμένων σε μία ενότητα, γέννησε την τέχνη της βιβλιοδεσίας και το επάγγελμα του βιβλιοδέτη. Η τέχνη της βιβλιοδεσίας αναπτύχθηκε στα μοναστήρια και στα αστικά κέντρα.

Τα βιβλιοδετεία εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των δικηγορικών γραφείων, των βιβλιοθηκών αλλά και πολλών ιδιωτών που κατείχαν βιβλία και επιθυμούσαν είτε να συντηρήσουν και βελτιώσουν την όψη παλαιότερων φθαρμένων εκδόσεων είτε να μετατρέψουν μία συστάδα εγγράφων σε τόμους. Η ποιότητα των υλικών της βιβλιοδεσίας διέφερε αναλόγως των απαιτήσεων του πελάτη. Οπότε η βιβλιοδεσία μπορούσε να ήταν «πανόδετη» ή «δερματόδετη».

Σε κάποιες περιπτώσεις – συνήθως ακριβών εκδόσεων, ή εκεί όπου η αισθητική μίας καλής βιβλιοθήκης το απαιτούσε, η βιβλιοδεσία μπορούσε να είναι καλλιτεχνική οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις ο βιβλιοδέτης χρησιμοποιούσε ακριβότερα υλικά, προσέθετε χρυσά διακοσμητικά στοιχεία πάνω στις δερμάτινες επιφάνειες, χρύσωνε τις τρεις ορατές άκρες των σελίδων κ.α.

Η τέχνη της βιβλιοδεσίας είναι σύνθετη. Απαιτούνται γνώσεις ραφής των εγγράφων συγκόλλησης, κοπής και κατασκευής των εξώφυλλων και των εσώφυλλων του κάθε τόμου. Επίσης απαιτούνται και γνώσεις τυπογραφίας, μιας και κάθε βιβλιοδετημένος τόμος έπρεπε να φέρει πάνω στη ράχη του ίσως, το όνομα του συγγραφέα, τον τίτλο και πολλές φορές το μονόγραμμα του κατόχου.

Τα εργαλεία και τα υλικά που απαιτούνται για την βιβλιοδεσία είναι κυρίως επιτραπέζια γιατί οι περισσότερες εργασίες γινόταν πάνω σε πάγκο. Βελόνες, σπάγκοι, κόλλα χαρτιού, πινέλα, πρέσες, μηχανισμοί κοπής χαρτιού, μεταλλικά τυπογραφικά στοιχεία κ.α.

Πολλά βιβλιοδετεία στην πόλη των Χανίων βρίσκονταν περιφερειακά του Δημαρχείου.