To κέντρο της πόλης των Χανίων ήταν ανέκαθεν σημείο συνάντησης, όχι μόνο όσων ζούσαν στον αστικό ιστό μα και όσων κατέβαιναν στη Χώρα – όπως έλεγαν στα χωριά δηλαδή την πόλη. Οι παλιές εποχές είχαν μια άλλη αισθητική, φανερή στην αρχιτεκτονική, και στις διάφορες τέχνες, όπως η επιπλοποιία. Η αρχοντιά των παλαιότερων χρόνων αποτυπωνόταν και στις χειροποίητες καρέκλες, σωστά καλλιτεχνήματα.
Η διαδικασία κατασκευής μιας παραδοσιακής καρέκλας περνάει από διάφορα στάδια. Τα ξύλα οι παλιοί τα μάζευαν τον Ιανουάριο, ημέρες που το φεγγάρι ήταν σε λίγωση. Επέλεγαν να κόψουν κλωνάρια από τα δέντρα που υπήρχαν στην περιοχή τους. Στον Αποκόρωνα έφτιαχναν κυρίως καρέκλες από κυπαρίσσια, τα ξύλα των οποίων μάζευαν οι παλιοί μάστορες από τα Λευκά Όρη. Ο καρεκλάς μέσα στον χειμώνα πήγαινε στο δάσος με το γαϊδουράκι του. Με ένα τσεκούρι, ένα πριόνι και ένα σκεπάρνι έκοβε και επιχειρούσε να καθαρίσει τα κλωνάρια που είχε κόψει, προσπαθώντας να είναι όμοια στο σχήμα μιας και δεν υπήρχε καλούπι και η κάθε καρέκλα ήταν μοναδική. Τα κλωνάρια καθαριζόταν για να είναι πιο ελαφριά στο φόρτωμα.
Μετά την κατασκευή της καρέκλας έπρεπε να φτιαχτεί το κάθισμα. Το χόρτο που χρησιμοποιούσαν για να πλέξουν το κάθισμα βρεχόταν για να μαλακώσει και έπειτα τυλιγόταν στο κάθισμα της καρέκλας σφιχτά. Τόσο η δουλειά του καρεκλά όσο και η δουλειά αυτού που πλέκει το χόρτο είναι ιδιαίτερα κουραστικές. Οι καρεκλάδες τα παλαιότερα χρόνια φόρτωναν τις καρέκλες τους επάνω σε γαϊδουράκια και τις πουλούσαν στα χωριά και στην πόλη των Χανίων. Η βιομηχανική καρέκλα που σήμερα διοχετεύεται μαζικά στην αγορά, μοιάζει απόκοσμη για τους παλιούς καρεκλάδες , που με περισσή φροντίδα και αγάπη έφτιαχναν μια μια τις ψάθινες ξυλόγλυπτες καρέκλες.
Ο καρεκλάς κατασκεύαζε το κάθισμα κυρίως από ντόπια ψάθα, δηλαδή από χόρτο αφράτο από τα ποτάμια ή εισαγόμενο ινδικό καλάμι. Τα πόδια της καρέκλας ήταν απο ξύλο και ήταν στερεωμένα με περόνες (καρφιά) και κόλλα. Ο κατασκευαστής καρεκλών. Το κάθισμα κατασκευαζόταν κυρίως απο ντόπια ψάθα, δηλαδή από χόρτο αφράτο από τα ποτάμια ή εισαγόμενο ινδικό καλάμι. Τα πόδια της καρέκλας ήταν απο ξύλο και ήταν στερεωμένα με περόνες (καρφιά) και κόλλα.